ศิลปกรรมในวิทยานิพนธ์ศิลปมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร พ.ศ 2546

แนวคิด

การสร้างสรรค์จิตรกรรมวิทยานิพนธ์เรื่อง “ดุลยภาพแห่งสมาธิและกิเลส” เป็นการ
สร้างสรรค์ทางศิลปกรรม ที่เน้นสื่อถึงเนื้อหาของการนำหลักพุทธปรัชญา การทำสมาธิ การใช้สติ
เพื่อเผชิญและแก้ปัญหากับความทุกข์ อันเกิดขึ้นจากกิเลส ซึ่งเรื่องราวที่ข้าพเจ้าได้นำมาเป็นหัวข้อ
ในการสร้างสรรค์นี้ เป็นเรื่องที่เกิดอยู่ในภาวะสังคมปัจจุบัน เป็นปัญหาที่เริ่มต้นขึ้นจากจิตภายใน
ของตนเอง แต่ผู้คนส่วนใหญ่กลับละเลย ไม่ให้ความสำคัญเท่าที่ควร ข้าพเจ้าจึงได้นำปัญหาอันเกิด
จากการปล่อยจิตให้เป็นทุกข์จากการขาดความเข้าใจในการแก้ปัญหา ถ่ายทอดเป็นผลงานจิตรกรรม
ร่วมสมัย โดยข้าพเจ้ามุ่งหวังให้ผลงานสร้างสรรค์นี้ ถ่ายทอดให้ผู้คนเห็นคุณค่าของการใช้สติใน
การดับทุกข์ เป็นตัวกลางในการช่วยกระตุ้นสำนึกที่มีต่อศีลธรรมอันดีงาม ได้กลับมางอกงามสู่ใจ
ผู้คนอีกครั้ง
ประเด็นสำคัญของผลงานสร้างสรรค์จิตรกรรมในชุดวิทยานิพนธ์นี้ คือการสร้าง
รูปลักษณ์ที่แสดงถึงเนื้อหาของการเจริญสติ และสมาธิในรูปแบบร่วมสมัย ซึ่งต่างจากรูปลักษณ์
ของงานจิตรกรรมไทยในอดีต ที่เน้นถึงเรื่องราวพุทธประวัติ ทศชาดก เทพชุมนุม หรือภาพพุทธ
ประวัติตอนมารผจญ ที่มีการสื่อถึงรูปแบบการปฏิบัติสมาธิอย่างชัดเจน ดังนั้นรูปลักษณ์ของการทำ
สมาธิในผลงานสร้างสรรค์ชุดนี้ จึงมิได้เป็นการเน้นในรูปแบบท่าทาง แต่เป็นการเน้นถึงแก่นสาระ
ของสมาธิเพื่อนำมาปฏิบัติประยุกต์ใช้ได้จริงในชีวิตประจำวัน ซึ่งผลงานสร้างสรรค์ในชุดนี้ได้ผ่าน
การค้นคว้า วิเคราะห์ มีการพัฒนาในด้านของความคิด หลักพุทธปรัชญา รูปแบบ เทคนิควิธีการ
อย่างเป็นขั้นตอน เพื่อให้ได้ความสมบูรณ์ทั้งในคุณค่าประเด็นทางศิลปะ และเชิงสุนทรียศาสตร์